Ense kalınlığı ölçümü gebelikte Down sendromu ve diğer birçok anomaliyle ilgili risk belirlemede kullanılan önemli bir değerlendirmedir. Bu yazıda “Gebelikte ense kalınlığı nedir, kaç olmalıdır, neyin belirtisidir ve ölçümü nasıl yapılır?” sorularını cevaplayacağız.
Gebelikte Ense Kalınlığı Nedir ve Neyin Belirtisidir?
Ense saydamlığı veya NT (nuchal translucency) olarak da isimlendirilen ense kalınlığı, gebeliğin ilk üç ayında fetal boynun arkasındaki deri altında sıvı toplanmasının sonografik görünümüdür. Kromozom anormallikleri, kalp kusurları ve birçok genetik sendromlu fetüslerde NT kalınlığı artar.

Ense kalınlığı bebekte Down sendromu belirtilerinden biridir ve risk düzeyi ölçümünde kullanılır. Anne kanından bakılan beta-HCG ve PAPP-A ölçümü ile birlikte yapılan ense kalınlığı ölçümü gebeliğin ilk üç ayında bakılan ikili testi oluşturmaktadır. Bu test Down sendromu riskinin belirlemede %80-85 oranında hassas bir testtir.
NT kalınlığı bebekte Down sendromu dışında da birçok anomali ile ilişkilidir. Bunların en önemlileri kalp hastalıkları, kas iskelet sistemi hastalıkları, diyafram hernisi gibi bazı yapısal hastalıklar, fetal enfeksiyonlar ve çoğul gebeliklerle ilişkili bazı komplikasyonlardır (ikizden ikize kan geçişi gibi). Fetüste ense kalınlığı arttıkça Down sendromu gibi anomaliler ve diğer hastalıkların görülme olasılığı da artar.
Normalin üzerinde NT kalınlığı ölçülen bazı bebeklerde herhangi bir anomali veya hastalık görülmez. Yani bu durum mutlaka bir anomali belirtisi anlamına gelmez. Ense kalınlığı olup sağlıklı doğan bebekler de vardır.
Nasıl Ölçülür? Ultrasonla NT Ölçümü
Ense kalınlığının ölçülmesi ultrasonla yapılan, eğitim ve deneyim gerektiren hassas bir testtir. Genellikle transabdominal (karından) yapılan ultrason ile ölçülür. Ancak fetal pozisyon uygun olmadığında veya annede obezite olduğunda transvaginal (vaginal yolla) ultrason ile ölçüm yapılır. Fetüsun uygun pozisyonda olması gerektiği için bazen işlem 20-30 dakikaya kadar uzayabilir.

KLİNİĞİMİZDE AYRINTILI ULTRASON MUAYENESİ VE NT ÖLÇÜMÜ
Ankara’da (Çankaya – Çukurambar) bulunan kliniğimizde Kadın Hastalıkları ve Doğum – Perinatoloji Uzmanı Doç. Dr. Filiz Halıcı Öztürk tarafından ayrıntılı ultrason hizmeti sunulmaktadır. Bu muayenede ense kalınlığı ölçülmekte ve diğer faktörler de dikkate alınarak risk değerlendirmesi yapılmaktadır.
İLETİŞİM VE RANDEVU BİLGİLERİ
Adres: Protokol Ankara Plaza. Kızılırmak Mah. Muhsin Yazıcıoğlu Cad. No:39A/124 Çukurambar, Çankaya, Ankara
Telefon: 0 506 4800117 (Hafta içi ve Cumartesi: 09.00-20.00 arasında arayabilirsiniz.)

Ense Kalınlığının Hangi Haftalarda Ölçülmesi Gerekir?
NT kalınlığının gebeliğin 11-14. haftaları arasında ölçülmesi gerekir. Ayrıca 18-23. haftalar arasında yapılan ayrıntılı ultrason muayenesinde de tekrar değerlendirilir.
NT Sınır Değerleri
Gebelik haftası ilerleyip anne karnındaki bebek büyüdükçe NT kalınlığı da artar. Kalınlığın gebelik haftasına göre 95 persentil ve üzerinde olması durumunda normalden fazla kalın olarak değerlendirilir. 11-14. haftalar arasında genellikle 3 mm’nin üstü artmış olarak değerlendirilmektedir.
Çoğul Gebeliklerde NT Testi
Çoğul gebeliklerde Down sendromu taramasında anne kanından yapılan tarama testlerinin (ikili-üçlü/dörtlü test) daha az güvenilir olması ve her bebek için ayrı ayrı ölçülebilen ense kalınlığının bebeğe özgü riski gösteriyor olması NT ölçümünü daha önemli hale getirir. Ense saydamlığı ölçümü, ikiz gebeliklerde Down sendromu taramasında tekil gebeliklere benzer saptama olasılığına sahiptir. Ayrıca ortak plasenta ile beslenen tek yumurta ikiz gebeliklerindeki birbibinden kan çalma (TTTS ) gibi bazı komplikasyonlarla ilgili risk göstergesi olarak da kullanılabilir.
Ense Kalınlığı Sınır Değerlerin Üzerindeyse Ne Yapılmalıdır?
Ense kalınlığı ölçümü tek başına bebekte herhangi bir anomali tanısı koymak için yeterli değildir. Ancak kalınlığın normal değerlerin üzerinde olması Down sendromu başta olmak üzere bazı anomalilerin olabileceğine dair önemli bir bulgudur. NT kalınlığının artması durumunda fetal bir problem olup olmadığını belirleyebilmek için mutlaka ileri araştırma ve tetkikler yapılmalıdır. Fakat ense kalınlığı tespit edildiği için bebekte bir anomali varmış gibi fazlaca bir endişeye kapılmak yanlıştır. Ense kalınlığı tespit edilen ve sonuçta sağlıklı doğan çok sayıda bebek vardır. Bu yüzden gereksiz endişeye kapılmadan, ancak ileri tetkikleri de kesinlikle ihmal etmeden hareket etmek gerekir.
Ense kalınlığı için ileri değerlendirmenin bir perinatoloji uzmanı tarafından yapılması önerilir. Perinatoloji uzmanı tarafından 11-14 haftada yapılan ayrıntılı fetal ultrason muayenesi ile, fetal ense kalınlığının ölçümü yanında, yapısal sakatlıklar ve/veya kromozomal hastalıklar taramasında kullanılan diğer belirteçler de değerlendirilir (burun kemiği, yüz açısı, ducuts venozus doppler gibi). Böylece daha doğru bir risk değerlendimesi yapılmış olacaktır.
Ense kalınlığına bağlı kromozomal anomali riski yüksek olması nedeniyle, öncelikle kromozomal anomalilerin kesin tanısı için genetik tanı testleri (koryon villus biyopsisi, amniyosentez gibi) yapılması önerilir. Bu girişimsel işlemler çok düşük ihtimalle de olsa bebek kaybına yol açabilir. Bu nedenle, deneyimli perinatoloji uzmanları tarafından işlemin olası riskleri, olası sonuçları ve bunun gebelik süreci üzerine olan etkileri konusunda verilen danışmanlık sonrasında anne adayı ve aile ister ise yapılmalıdır.
Girişimsel genetik tanı testleri sonucunda herhangi bir kromozomal anomali tespit edilmemesi durumda, fetal yapısal sakatlıkların tespit edilmesi açısından ayrıntılı fetal anatomik değerlendirme ve fetal ekokardiyografi (kalp ultrasonu) yapılması gerekir. Bu değerlendirmeler genellikle gebeliğin 18-23. haftaları arasında yapılır. Ayrıntılı ultrason ve ekokardiyografi girişimsel değildir, yani anne ve bebek sağlığı için herhangi bir risk içermez, güvenle yapılabilir.
Doğum Sonrası Takip
Ense kalınlığı tespit edildikten sonra, yukarıda anlattığımız ayrıntılı testler sonucunda herhangi bir anomali tespit edilemeyen bebekler, doğuma kadar ve doğum sonrasında da takip edilmelidir. Çünkü bazı anomaliler gebeliğin son dönemlerinde ortaya çıkabilir veya gebelik boyunca yapılan testlerde gözden kaçabilir. Ense kalınlığı yüksek çıkıp doğum yapanların bebekleri yenidoğan uzmanları tarafından ayrıntılı bir biçimde değerlendirilmelidir.









